Internationale gegevensuitwisseling met FATCA en CRS

Overheden proberen op verschillende manieren maatregelen te treffen om het vermogen dat hun burgers in het buitenland aanhouden zichtbaar te maken. Na de publicatie van de zogenaamde ‘Panama Papers’ is het ontgaan van belastingheffing een veelbesproken onderwerp. Om vermogen internationaal zichtbaar te maken is ‘FATCA en CRS-wetgeving’ gemaakt. ‘FATCA’ is een afkorting voor Foreign Account Tax Compliance Act, een Amerikaanse wet. ‘CRS’ is een afkorting van Common Reporting Standard. Een initiatief van de OESO. Op grond van deze wetgeving kunnen belastingdiensten van 74 landen nu actief gegevens uitwisselen en moeten financiële instellingen klanten met bepaalde verzekeringsproducten vragen of zij in het buitenland belastingplichtig zijn. Het Ministerie van Financiën heeft begin dit jaar in een leidraad toelichting gegeven voor de praktijk. Deze toelichting is erg welkom maar neemt niet alle knelpunten en onduidelijkheden weg. Dat is jammer en leidt naar mijn mening onnodig tot uitvoeringskosten en ergernissen bij burgers en bedrijven. In deze bijdrage sta ik stil bij de verplichting van verzekeraars en de knelpunten die de nieuwe wetgeving nog oproept.