Een man geeft in de jaren 2017 en 2018 in zijn aangifte de volgende bezittingen aan:
1 januari 2017
1 januari 2018
Bank- en spaartegoeden
€ 216.738
€ 251.099
Aandelen, obligaties e.d.
€ 1.194.263
€ 1.292.314
Uit deze bezittingen geniet de man de volgende inkomsten:
2017
2018
Rente
€ 8.901
€ 10.208
Dividend
€ 36.431
€ 40.389
Totaal
€ 45.332
€ 50.597
De Belastingdienst heeft conform de aangiften aanslagen opgelegd. De man maakt bezwaar tegen de aanslagen, maar dat wordt afgewezen. De man gaat in beroep. Door verminderingsbeschikkingen verlaagt de inspecteur de aanslagen in juli 2022. De man is van mening dat de aanslagen verder verlaagd moeten worden.
De rechtbank verwijst naar het zogenoemde Kerstarrest van de Hoge Raad. Daarnaast stelt de rechtbank vast dat de staatssecretaris van Financiën in het Besluit rechtsherstel heeft neergelegd hoe rekening wordt gehouden met het Kerstarrest in de vorm van verminderingen van de aanslagen.
De rechtbank stelt vast dat de inspecteur de aanslagen heeft verminderd conform het Besluit rechtsherstel.
De rechtbank overweegt dat de op rechtsherstel gerichte compensatie in beginsel moet aansluiten bij het werkelijk behaalde rendement. Daarbij rust de bewijslast op de belastingplichtige. De man voert aan dat het werkelijk behaalde rendement aanzienlijk minder bedraagt dan de door de inspecteur in aanmerking genomen rendementen.
De rechtbank stelt verder vast dat eiser op zijn bank- en spaartegoeden meer rente heeft genoten dan op grond van het Besluit rechtsherstel in aanmerking is genomen. Daarnaast is de rechtbank van mening dat onder werkelijk behaald rendement ook ongerealiseerde waardestijgingen kunnen worden begrepen. Het daadwerkelijk genoten rendement is daarmee niet lager dan het rendement dat de inspecteur heeft berekend aan de hand van het Besluit rechtsherstel.
De rechtbank stelt de man in het ongelijk.
(Rechtbank Den Haag, 5 december 2022, ECLI:NL:RBDHA:2022:13417, zaaknummers: SGR 20/2077 en SGR 20/2078)
(januari 2023)